Uncategorized

Weekly moodboard 7 (No fear of the dark)

Υπολογιστή κατεστραμμένου συνέπεια, η καθυστέρηση των αναρτήσεων.
Η έβδομη εβδομάδα του χρόνου ήταν κάπως…σκοτεινή, θυμάστε;

Ήταν η εβδομάδα που μάθαμε ότι άλλη μία κοντινή μας οικογένεια φεύγει για το εξωτερικό. Ήταν η εβδομάδα που ξοδέψαμε ώρες ερευνώντας τις δυνατότητες που θα είχαμε αν και εμείς μεταναστεύαμε, που συνειδητοποίησα το “χάσμα μέγα” μεταξύ ελληνικού και ξένου εργασιακού τοπίου…
…που, τέλος, ένιωσα “να βυθομετρώ τον πάτο του πηγαδιού με το δάκτυλό μου” κατά τον Παπαδιαμάντη -και ζαλίστηκα! 
Βγαίνοντας από την παραζάλη, μια στιγμούλα των ημερών εκείνων, 
οι βραδυνές τρυφερότητες των πιτσιρικιών πριν πέσουν για ύπνο.
Έτσι ακριβώς αποκαμωμένο που φαίνεται το μωρό εδώ, ένιωσα και εγώ. Κράτησα λοιπόν αυτή τη φωτό, να μου θυμίζει ότι όσο σκοτεινά και αν είναι τα πράγματα (μιλώντας για την εν ελλαδιστάν σκοτεινιά), μπορούμε πάντα να παίρνουμε φόρα από τις αγκαλιές που ξέρουν να μας κρατήσουν ζεστά, θεραπευτικά και να μας ξαναστείλουν στην τροχιά χαρούμενους, ακόμη και αν δεν υπάρχει κανένας προφανής λόγος που να δικαιολογεί χαρά.

*****************
Τα Moodboards της φετινής χρονιάς τα ξεκίνησε η Lyriel από το Biscoto.
Μήπως θέλεις να μπεις κι εσύ στην παρέα; Για ρίξε μια ματιά εδώ
Τα ιστολόγια που συμμετέχουν είναι :

  1. evonita

    03/01/2013 at 10:02 pm

    καλό μήνα!!! μα είναι υπέροχη η φωτογραφία!!! φιλάκια

  2. Tina from A Few Pretty Things

    03/01/2013 at 11:11 pm

    Τί γλυκιά φωτογραφία! Δύσκολα τα πράγματα γύρω μας, αλλά οι αγκαλιές ξαναγεμίζουν τις μπαταρίες.

  3. S

    03/02/2013 at 7:14 am

    Είναι μία διελκυστίνδα η απόφαση του μένω ή φεύγω. Είναι απόφαση που το συναίσθημα εμποδίζει αλλά η λογική επιβάλλει. Όταν το επιβάλλει και το συναίσθημα ίσως γίνει πιο εύκολο το βήμα. Κοινώς, όταν βγεις στην αγορά εργασίας και πιο δυναμικά θα καταλάβεις την έκταση της εκμετάλλευσης…
    Συγχαρητήρια για άλλη μία εξαιρετική φωτογραφία με πρωταγωνιστές ένα Γάλλο και μία μικρή Λεβαντίνα.
    Εξήγησέ τους πόσο τυχερά είναι που δε μένω κοντά (εσείς το έχετε καταλάβει ήδη)!

  4. Γεωργία(keywoman.blogspot.gr)

    03/02/2013 at 7:14 am

    Τι υπέροχη φωτογραφία!Ανατρίχιασα….Και το κείμενο τόσο εύστοχο.

  5. Stavroulaki A

    03/02/2013 at 8:41 am

    Τι όμορφη φωτο… Το παιδί όντως φαίνεται σαν αποκαμωμενο! Η απόφαση αυτή που εξεταζετε είναι μια μεγάλη κ δύσκολη απόφαση για εσάς που έχετε κ 4 παιδιά! Ελπίζω να πάρετε τη σωστή απόφαση !! Φιλακια!!!

  6. kathycallie

    03/02/2013 at 3:19 pm

    Οπως πάντα υπέροχη φωτογράφιση αλλά και τα σχόλιό σου για την κατάσταση βαθύ και έντονο! Έμάς ακόμα κάοιος δικός μας δεν την έχει "κάνει" αλλά δεν θα με ξάφνιαζε κιόλας να το ακούσω! Callie by anthomeli

  7. Chrisanthi Vir

    03/03/2013 at 9:30 pm

    Όταν έθεσα την ερώτηση σε έναν παππούλη στην Αριδαία της Πέλλας, "πώς τα βλέπετε τα πράγματα?", μου απάντησε "Πάρα πολύ όμορφα. Όλα είναι πολύ όμορφα, όταν είμαστε κοντά στον Θεό" κι εγώ σοκαρίστηκα… Πώς μπορούσε ακόμη να υπάρχει ομορφιά?…. Έφυγα με χαρά γιατί διαπίστωσα ότι εκεί που πήγαινε να σβήσει η χαρά μου για τη Ζωή κι εγώ δεν το είχα πάρει είδηση, κάποιος μου το θύμισε με χαμόγελο και με τον ωραιότερο τρόπο…. Έτσι πιστεύω πως είναι… Μπορούμε κι εμείς να είμαστε "Ελεύθεροι Πολιορκημένοι"… Μπορούμε να παλεύουμε με αγάπη για "την εικόνα του παραδείσου μέσα μας..". Θυμάσαι?

  8. Marian

    03/04/2013 at 1:55 pm

    "Μπορούμε κι εμείς να είμαστε Ελεύθεροι πολιορκημένοι"
    Έτσι ακριβώς νιώθω, ότι είμαστε. Τί εύγλωττα που το έθεσες. Ευχαριστώ για αυτό το σχόλιο, το χρειάζομαι στις περιπτώσεις παραζάλης να είναι εκεί.

  9. Marian

    03/04/2013 at 2:04 pm

    Αγαπητέ Μαρίνο,
    ευχαριστώ για το σχόλιό σου.
    Ξέρεις φοβάμαι πολύ τις δηλώσεις σαν και αυτή που λέει ότι "η Ελλάδα μας είναι κατά πολλά ανώτατη". Τις φοβάμαι όχι μόνο διότι κρύβουν εγωισμό, αλλά διότι μου κάνουν κάπως σε μουσουλμανική, μοιρολατρική κισμετιά, αν με εννοείς. "Εμείς οι αφέντες έλληνες με το καλό κισμέτι, που δεν χρειάζεται να ιδρώσει και πολύ το αυτί μας, διότι η μοίρα μας τα έχει χρεωστούμενα".
    Φυσικά λατρεύω τον τόπο μου και φυσικά θαυμάζω όπως εσύ κάθε Ευγενία που μένει στον "τόπο του μαρτυρίου" της για να εξαγιαστεί και να τον εξαγιάσει. Όμως μην πιστέψεις ποτέ ότι είμαστε ξεχωριστοί. Ό,τι καλό έχουμε σαν έθνος είναι μόνο της Χάριτος δώρο και μόλις Αυτή αποσυρθεί, δες σε τί πηγάδι σκοτεινό πέφτουμε με τις επιλογές μας.
    Αυτά και συγχώρεσον…

  10. Marian

    03/09/2013 at 11:43 am

    Φίλε Μαρίνο,
    ευχαριστώ για την πληθωρική σου απάντηση.
    Το κείμενο του Αγίου Νεκταρίου δεν το είχα υπόψιν μου -πολύ ενδιαφέρον.
    Ως προς τα υπόλοιπα θα μπορούσα να γράφω και εγώ για ώρα πολλή, αλλά φοβάμαι μήπως το κουράσουμε.
    Πχ. Όντως, για βασιλόπουλα μας κάλεσε ο Θεός Πατέρας, συμφωνούμε. Όμως ποιός μπορεί να αποκαλέσει τον εαυτό του έτσι, αν δεν τον δοξάσει πρώτα ο Θεός όπως έκανε με τους αγίους του; Ποιός από μας εμάς μπορεί να ισχυριστεί ότι έχει τόση Χάρη, ότι είναι πλήρης Πνεύματος Αγίου; Αυτό δε σημαίνει υιός του Βασιλέως;
    Ελπίζω να καταλαβαίνεις με τί πνεύμα γράφω. Αυτός είναι ο λόγος που προτιμώ τις πιο "ταπεινές" δηλώσεις και γι'αυτό μου σηκώνονται οι τρίχες όταν διαβάζω χριστιανούς να γράφουν με τρόπο που δηλεί ότι έχουν τον Θεό στο τσεπάκι τους. Δεν αναφέρομαι σε εσένα, αλλά μου προκάλεσες τους συνειρμούς όπως καταλαβαίνεις. Εύχου!

  11. Marinos

    03/09/2013 at 11:38 pm

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

  12. Marinos

    03/11/2013 at 7:51 am

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

  13. Marinos

    03/11/2013 at 8:29 am

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

  14. Marinos

    03/11/2013 at 8:30 am

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

  15. Marinos

    03/11/2013 at 8:30 am

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

  16. Marinos

    03/11/2013 at 8:30 am

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

  17. Marinos

    03/11/2013 at 8:31 am

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

  18. Marinos

    03/11/2013 at 8:31 am

    Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

Leave a Reply