Είναι μέρες τώρα που ανυπομονώ να μοιραστώ μαζί σας την βάπτιση του Τασούλη, οπότε ετοιμαστείτε για ένα πολύ μεγάλο ποστ. Όλο κάτι βγαίνει στη μέση και ο χρόνος στον υπολογιστή είναι ανύπαρκτος, μιας και τα παιδιά έχουν την ικανότητα να ρουφάν όλο το χρόνο ακόμη κι όταν δεν έχεις καθόλου. Για κάτι τέτοιες μέρες όμως υπάρχουν οι φίλοι, και έτσι αυτή τη στιγμή σας γράφω από την ήσυχη σοφίτα, ενώ αχνές φωνίτσες παιδιών έρχονται από τη σκάλα. Η Αθηνά, η άξια φιλέναδα είναι in charge και δεν ανησυχώ για τίποτε!

Ο Τασούλης λοιπόν και οι γονείς του:

Ένα μωρό σκέτο κουκλί & και δυο χαμογελαστοί και γλυκύτατοι γονείς

(παρόλα τα μαρτύρια στα οποία τους υποβάλει ο μικρός μπόμπιρας -βλέπε ξενύχτια).

Εύχομαι μόνο να είχαμε την ευκαιρία για περισσότερο χρόνο μαζί πριν το μυστήριο. Να τους χαρούμε πιο χαλαρούς, μακρία από κόσμο και ολόδικούς μας μπροστά στο φακό, κάτι που όσο και αν επιδιώκουμε πριν από κάθε μυστήριο, δυστυχώς δεν είναι πάντα εφικτό.

Αν θυμόσαστε, είχατε δει το teaser της βάπτισής τους εδώ.

Σας αφήνω με την όμορφη οικογένεια…

…μαζί με τη βάπτιση, γιορτάσαμε και τα πρώτα γενέθλια…