Coffee Time the Eastern way
Το σπίτι που μένουμε τώρα είναι γεμάτο με τριανταφυλλιές και μια μεγάλη βεράντα ακριβώς μπροστά τους..
Κάθε γνήσιος ανατολίτης γνωρίζει ότι αυτή είναι η ιδανική συνθήκη για πιεί τον καφέ του.
Όπως επίσης, κάθε γνήσιος ανατολίτης φροντίζει με ευλάβεια να χωρέσει κάπου εκεί κατά το απογευματάκι – στο golden hour- την ώρα του καφέ.
Όχι του καφέ στο ποτήρι που τον παίρνεις και τρέχεις, ή μιλάς, ή συλλογίζεσαι ακατάσχετα για όλα όσα εκκρεμούν να γίνουν… όοοοχι!
Όχι του καφέ στο ποτήρι που τον παίρνεις και τρέχεις, ή μιλάς, ή συλλογίζεσαι ακατάσχετα για όλα όσα εκκρεμούν να γίνουν… όοοοχι!
Του άλλου, του ανατολίτικου καφέ.
Στο καλό φλυτζανάκι, με το μικρό επιτηδευμένο κέρασμα, ανάγνωσμα, την ησυχία και τον σούπερ αργό ρυθμό που σου επιτρέπει να θυμηθείς ποιός είσαι.
Οι μέρες μας όμως γέμισαν τόσο ασφυκτικά με υποχρεώσεις που δεν υπάρχει πια ούτε ίχνος ανατολίτικου ρυθμού εδώ τριγύρω. Αυτή η χρονιά έχει υπάρξει πολύ ευλογημένη για εμάς από πλευράς εργασίας, όμως αυτό σημαίνει πολλές ώρες μπροστά στον υπολογιστή και έναν διαρκή αγώνα για σωστή κατανομή χρόνου μεταξύ εργασίας και παιδιών.
Πόση δουλειά να αναλάβεις, πόση να αφήσεις, παρότι δεν το θέλεις;
Πόσος χρόνος είναι αρκετός χρόνος για τα παιδιά;
Νιώθω ήδη ότι έχουμε χάσει την επαφή που είχαμε από τότε που γράφτηκαν στο ολοήμερο και τα παίρνουμε στις 4. Δεδομένου κιόλας ότι κοιμόμαστε από τις 8, μένει μόνο ένα 4ωρο. Τί να πρωτοκάνουμε! Οι κατασκευές έχουν κοπεί μαχαίρι, οι ώρες κοινής περιπλάνησης στον υπολογιστή για να γνωρίσουμε τα θαυμάσια του κόσμου επίσης, και ο εκνευρισμός έχει αυξηθεί κατακόρυφα.
Και είναι γνωστό ότι όταν κανείς φτάσει στα όριά του ξεχνά τις ραφιναρισμένες, μοντέρνες παιδαγωγικές λύσεις και καταφεύγει σε ό,τι αρχέγονο ξεπηδά από μέσα του, από τις καταβολές του.
…όπως την ιεροτελεστία του ανατολίτικου απογευματινού καφέ.
Το επιλεκτικό ωριαίο ραχάτι, παρόλα τα βουνά υποχρεώσεων που εκκρεμούν και θα έκαναν κάθε καθωσπρέπει νεο-γιάπι να μας αποκαλέσει τεμπέληδες.
Το επιλεκτικό ωριαίο ραχάτι, παρόλα τα βουνά υποχρεώσεων που εκκρεμούν και θα έκαναν κάθε καθωσπρέπει νεο-γιάπι να μας αποκαλέσει τεμπέληδες.
Σερβίρουμε ζεστό καφεδάκι για τους γονείς και ζεστό Nesquik για την πιτσιρικαρία.
Είναι το ρόφημα-comfort drink που τα μικρά απολαμβάνουν απεριόριστα.
Μας αρέσει εκτός των άλλων διότι έχει εμπλουτιστεί με βιταμίνες C, D, όπως & τον πολυπόθητο σίδηρο στον οποίο έχουμε μόνιμη έλλειψη.
Δίνει όλα τα στοιχεία που είναι ωφέλιμα για τον οργανισμό αλλά και με πολύ καλή γεύση.
Φροντίζουμε για φροντισμένο συνοδευτικό.
Παίρνουμε τα αγαπημένα βιβλία από τη δανειστική μας.
Κάνουμε πώς δεν βλέπουμε ατυχήματα & ατζαμοσύνες.
Και voila!
Λίγος χρόνος για να πούμε τα νέα του σχολείου, να ηρεμήσουμε τις εντάσεις, να πάρει η μαμά λίγες ανάσες, μα κυρίως, χρόνος να θυμηθούμε πόσο αγαπιόμαστε και πόσο απολαμβάνουμε ο ένας την παρουσία του άλλου.
Απαραίτητο συστατικό:
το πρωί πριν φύγουν να τους ψιθυρίσω συνομωτικά στο αυτί μετά το φιλάκι,
“σε περιμένω το απόγευμα για καφεδάκι”…
Χρόνος για να ρουφήξουμε την ευωδιά από τα τριαντάφυλλα…
Disclaimer: Άρθρα-προτάσεις σαν αυτό, υποστηρίζονται από συνεργασία με εταιρείες των οποίων προϊόντα ή υπηρεσίες χρησιμοποιώ, αγαπώ και προτείνω έτσι και αλλιώς.
Με τον τρόπο αυτό επισφραγίζεται η εμπιστοσύνη μου στις εταιρείες αυτές, αλλά και υποστηρίζεται ευγενικά η καλή πορεία αυτού του blog.
My Lovable Baby (by Daeira mommy)
06/04/2015 at 8:16 amΚαλημέρα! Τι όμορφη ανάρτηση, Μαριάννα μου! Και τι όμορφες φωτογραφίες!
Είδα και κάτι πραγματάκια (ξέρεις εσύ) και χάρηκα πολύ πολύ 🙂
Τα φιλιά μου xxx
Parents Land Gr
06/04/2015 at 8:23 amΜα δεν υπάρχει πιο ωραία στιγμή από μια οικογένεια που κάθεται γύρω από ενα τραπέζι ειτε για φαγητο,ειτε για καφέ ,ειτε για την αγαπημένη μας σοκολάτα!!! Να περνάτε καλά.Φιλάκια.
Αθηνά Κ.
06/04/2015 at 12:33 pmΑυτές οι εικόνες σου με συγκινούν βαθιά, βρε Μαριάννα. Όπως και ο τρόπος που γράφεις… Πόσο μου αρέσει που το καθετί το βλέπεις σαν ευλογία. Καμιά φορά μέσα στο άγχος της καθημερινότητας ξεχνάμε να πούμε ευχαριστώ και κάποια πράγματα τα θεωρούμε τόσο δεδομένα. Μου το θύμισες έντονα αυτό σήμερα, που ήταν μια δύσκολη μέρα!
Τα φιλιά μου στην πιτσιρικαρία! <3
Αθηνά
Craftaholic.gr
Craftland gr
06/04/2015 at 1:50 pmΣαν να απόλαυσα κι εγώ το καφεδάκι μου διαβάζοντας την ανάρτηση σου!! Δυστυχώς κι εμείς λόγω της δουλειάς κάπου το έχουμε χάσει…και βλέπω πως αναζητάει και η μικρή μου αυτόν τον χρόνο…
Δάφνη Μπ
06/04/2015 at 1:58 pmΕξαιρετικές φωτό και εξαιρετικό μπαλκόνι-βεράντα! είναι ό,τι πρέπει για απογευματινό καφεδάκι έτσι όπως το περιγράφεις!
Chrisanthi Vi
06/04/2015 at 4:56 pmΑααααααααααααααυτός είναι καφέεεεεεεεεεεεεεες!
Λαμπρινή
06/04/2015 at 5:18 pmΜαριάννα σε θαυμάζω ,απλά!Δεν ήθελα να τελειώσει αυτή η ανάρτηση…Και τι όμορφη η βεράντα σας..τα παιδιά,οι φωτογραφίες σου…!Να είσαι καλά κορίτσι μου!Σε φιλώ♥
Παρασκευή απόγευμα (Χρόνη)
06/04/2015 at 5:37 pmΤί όμορφη ανάρτηση! τί όμορφα αυτά τα συνομωτικά λογάκια…! Να 'μασταν κοντά, να περνούσαμε και μεις να μας κεράσεις καφέ και γλυκιά πιτσιρικαρία!!!!
effie effie
06/04/2015 at 5:46 pmΜα τι ωραίος που είναι το νέο σας σπίτι… ότι πρέπει για καφεδάκια… Φαντάζομαι πολύ ζεν ζουζουλοκατάστασεις… !!!!
kathycallie
06/04/2015 at 7:28 pmΚαλά μας έστειλες με τις φώτο αυτές! Εμείς το Nesquik το κάνουμε και καλά κρύα ή ζεστή σοκολάτα (με εξτρά κουταλιές σκόνης στο γάλα) και το χτυπάμε με το μιξερακι για τον καφέ. Λίγα παγάκια για κρύα ή τρούφα για την ζεστή κι έτοιμο το ρόφημά!
Kathy by anthomeli
emama christina
06/04/2015 at 7:35 pmΜόνο που διάβαζα το κείμενο σου ήθελα να μπω μέσα στις πανέμορφες φωτογραφίες σου και να πιω κι εγώ καφεδάκι ανατολίτικο μαζί σας!!
Είναι παρήγορο να ξέρει ένα παιδί ότι το περιμένουν αυτές οι μικρές οικογενειακές "παραδόσεις" να φωλιάσει..
Marian
06/05/2015 at 8:10 am🙂
Φιλιά πολλά!
Marian
06/05/2015 at 8:12 amΠραγματικά, κάθε συνάντηση γύρω από κοινό φαγητό ή ποτό είναι ιδιαίτερη. Και να σκεφτείς ότι το μεσημεριανό τραπέζι που θεωρείται τόσο πολύτιμο το έχουμε χάσει τελείως. Ευτυχώς που έρχεται καλοκαιράκι…
Marian
06/05/2015 at 8:15 amΠρώτα από όλα, θα δώσω τα φιλιά στα πιτσιρίκια. Θα χαρούν πολύ και σε μελετούν κάθε φορά που κάνουμε εμφάνιση craftaholic 🙂
Αν πραγματικά κατάφερε το ποστ να σου θυμίσει αυτό, ότι όλα γύρω μας είναι ευλογία αρκεί να έχουμε μάτια να τα δούμε, είμαι τρισευτυχισμένη. Πολύ χάρηκα!
Marian
06/05/2015 at 8:15 amΕυτυχώς καλοκαίρι εν όψη! 🙂
Marian
06/05/2015 at 8:16 amΕυχαριστώ πολύ πολύ!
Marian
06/05/2015 at 8:17 amαχαχαχαχα! Ανοίξαμε και σας περιμένουμε 😉
Marian
06/05/2015 at 8:17 amΛαμπρούκα γλυκιά <3 Φιλί γλυκό!
Marian
06/05/2015 at 8:19 amΑπό ότι φαίνεται οι συνομωσίες μετράνε πολύ σε αυτές τις ηλικίες. Τα κάνουν τα παιδιά να νιώθουν ΠΟΛΥ ξεχωριστά. Άντε ντε! Ελάτε για καφεδάκι!
Marian
06/05/2015 at 8:20 amΕίναι τη μια ζεν και την άλλη τρελέν 😀
Marian
06/05/2015 at 8:22 amΑααα κρύο δεν το έχουμε δοκιμάσει από φόβο μήπως και δεν διαλυθεί. Θα το κάνουμε όμως αφού το κάνατε και γίνεται!
Marian
06/05/2015 at 8:23 amΤί ωραία λέξη… "να φωλιάσει"!
Αυτό ακριβώς θέλω να θυμούνται τα παιδάκια μου.
Ότι το σπίτι τους είναι φωλίτσα και ότι όποτε θέλουν -ακόμη και 50 χρονών να είναι- ότι θα μπορούν πάντα να φωλιάσουν εδώ σε εμάς…
Ανώνυμος
06/05/2015 at 9:09 amΩραία ανάρτηση, ελπίζω η αφορμή να μην ήταν η διαφήμιση του προϊόντος. Το οποίο αν θέλεις την γνώμη μου δεν είναι καθόλου υγειϊνό για τα παιδιά.
Απογοητεύτηκα λίγο.
Marian
06/05/2015 at 9:28 amΔιαβάζεις ιστολόγιο. Δεν χρειάζεται αφορμή για ποστ.
Όταν κάποιος διατηρεί blog είναι αυτονόητο ότι το κάνει για να αναρτεί ό,τι θέλει.
Αν σε ενοχλεί το σημερινό περιεχόμενο, ή το προϊόν μπορείς απλά να το προσπεράσεις.
Και εγώ απογοητεύτηκα που κάποιος αφήνει ένα τέτοιο σχόλιο ανώνυμα, χωρίς το θάρρος της κατά πρόσωπο αντιμετώπισης.
Σου θυμίζω ότι εδώ δεν είναι χώρος αδειάσματος των λογισμών του καθενός, αλλά τόπος συνάντησης προσώπων που επικοινωνούν ανοιχτά με διάθεση φιλική. Εύχομαι να βρεις αυτή τη διάθεση σύντομα!
asimina pappou
06/05/2015 at 12:55 pmΜπραβο μπραβο μπραβο….έναν τέτοιο καφε έπινα με την γιαγιά μου καθε απόγευμα …δεν ξέρω αν εχω κατι πιο νοσταλγικό απο αυτο!αχ Μαριαννα ΜΠΡΑΒΟ!
Lyriel B
06/05/2015 at 4:45 pmΜαριάννα μου, τι όμορφη βεράντα που έχετε!!
Πιτσιρικαρία στο τραπέζι, βιβλιαράκια, απογευματινή δροσιά και το "μαζί".
Αυτά είναι τα ωραία 🙂
Καλό Σαββατοκύριακο όμορφη οικογένεια!!
Lyriel B
06/05/2015 at 4:46 pmΜα ανώνυμα…. γιατί;;; Μόνο κρυμένοι μπορούμε να εκφράζουμε τις διαφωνίες μας τελικά;;
Ειρήνη
06/05/2015 at 5:47 pmΟμορφιές Μαριάννα μου!!! Πάντα έτσι να είστε..χαρούμενοι, ευτυχισμένοι και αγαπημένοι!!!
Υ.Γ.Πόσο θα ήθελα να πιω ένα καφεδάκι κι εγώ με τους δικούς μου στην αυλή μας..υπομονή ένα μήνα ακόμα!!
Marian
06/09/2015 at 12:14 pm<3 Με τη γιαγιά ε; Να είναι καλά αυτές οι γιαγιάδες που φρόντισαν να παραμείνουν τέτοιες μνήμες…
Marian
06/09/2015 at 12:14 pmΦιλιά πολλά μπισκοτένια!
Marian
06/09/2015 at 12:15 pmΕυχές πολλές, να περάσει σαν νερό ο μήνας!
Dimitra
06/25/2015 at 2:17 pmΈχεις αυτό το κάτι που χαλαρώνει και αγγίζει ψυχές βρε Μαριάννα. Τα παιδάκια σου είναι τόσο ευλογημένα που σ'εχουν μανούλα.
Πραγματικά η καθημερινότητα μας τρώει και κυριως το χρόνο κ τη διάθεση για όλα εκείνα τα μικρά απλά κ όμορφα.
Απόλαυσα την ανάρτησή σου και να συμπληρώσω πως κι εμείς πίνουμε nesquik και το χρησιμοποιώ κ σε κάποια γλυκά όταν ξεμενω από κακάο:)