Simply to stand still…
 |
| Ένα τυπικό ξεκίνημα φωτογράφισης, όπου το παιδάκι αρνείται ακόμη και να με κοιτάξει. |
Αν δεν βλέπω κάτι ξεχωριστά & μοναδικά όμορφο, ξέρω ότι δεν βλέπω καλά.
Κάτι πάει στραβά με εμένα.
Όση ασχήμια και να έχει ένα μέρος, όσο άχαρη και να είναι η στιγμή, πάντα έχει μέσα της κάτι ξεχωριστό & μοναδικό.
Μέσα στη μοναδικότητα, εκεί, βρίσκεται η ομορφιά.
Μπορεί να μιλάμε, ή να παίζουμε, ή να γελάμε τρανταχτά κατά τη διάρκεια της φωτογράφισης, μα η ησυχία του νου να είναι εκεί, ως το μοναδικό συστατικό που μας αφήνει να βλέπουμε την πραγματικότητα όπως είναι, όμορφη & θαυμαστή.
Βρίσκουμε μια ασχολία για αυτά και τα αφήνουμε ελεύθερα να παίξουν και να χαρούν τη στιγμή.
Η καλοκαιρινή φωτογράφιση αυτής της γλυκιάς σουσούς.
Αφότου είχαμε ήδη εξοικειωθεί κάπως, πήγα κοντά της στην παραλία που πετούσε πετρούλες.
Για να παίξει, πήρε μερικές χούφτες άμμο και άρχισε να τις πετάει προς το μέρος μου. Όποιος έχει δίχρονο ή τρίχρονο παιδάκι, ξέρει καλά, ότι αυτό συγκατάλεγεται στη λίστα με τα top3 παιχνίδια για την ηλικία αυτή.
Η μαμά της (δίκαια) αγχωμένη να μην γίνει ζημιά στη φωτ. μηχανή, της φώναξε να σταματήσει.
Η μικρούλα (ευτυχώς) δεν άκουσε και εγώ έκανα νόημα στη μαμά της να την αφήσει.
Έδειχε τόσο μα τόσο ευτυχισμένη.
Το αποτέλεσμα είναι αυτή η μαγική εικόνα της μικρής μέσα στη χρυσόσκονη, που προκλήθηκε από την ανατανάκλαση που έκανε ο ήλιος στην άμμο.
Ποιός μπορεί να αμφισβητήσει ότι αυτός ακριβώς ήταν ο λόγος που η μικρή πετούσε την άμμο;
Οποιοσδήποτε περαστικός θα μπορούσε να δει μόνο “ένα ακόμη παιδάκι που παίζει με το χώμα”.
Όμως εκείνη σαν νεράιδα έφτιαχνε χρυσόσκονη από χώμα, ακριβώς εκείνη τη στιγμή.
Ελπίζω οι παραπάνω σκέψεις να έδωσαν μια μικρή ιδέα, ή τουλάχιστον έμπνευση για πειραματισμό.
Ευχαριστώ από καρδιάς τη μαμά της μικρούλας για την άδεια δημοσίευσης αυτών των εικόνων που η ίδια διάλεξε για εσάς.
Ήταν σκέτη απόλαυση αυτή η φωτογράφιση και χαίρομαι πολύ που μπορώ να μοιραστώ ένα μικρό κομμάτι της μαζί σας.
Τέλος, αν δεν έχετε προλάβει ακόμη να πάρετε μέρος, θυμίζω το διαγωνισμό μας που κλείνει σε 3 μόνο μέρες και έχει δώρο για τους αναγνώστες του Bliss, 2 διπλές προσκλήσεις για το κέντρο αναρρίχησης του ΟΑΚΑ.
Μπορείτε να δηλώσετε συμμετοχή εδώ.
Ειρήνη
09/22/2015 at 1:07 pmΜα τι όμορφα!!! Δεν ξέρω αν έχεις τεχνικές γνώσεις ή όχι..αλλά πραγματικά κάθε φορά που βλέπω τη δουλειά σου λέω..αυτή, όχι αυτή..μήπως αυτή?? και τελικά δεν μπορώ να αποφασίσω ποτέ ποια είναι η αγαπημένη μου φωτογραφία!!! 😛
Να βλέπεις πάντα τις ομορφιές και τη μαγεία γύρω μας!!
Φιλιά πολλά!!
Μιχαλοπούλου Καίτη
09/22/2015 at 1:13 pmπαρα πολυ ομορφα. ειναι αυτο ακριβως να βλεπεις αυτο που δεν βλέπουν οι αλλοι!!! μαγικο!!
effie effie
09/22/2015 at 1:13 pmΟι φωτογραφίες σου Μαριάννα μου έχουν μια απέραντη γαλήνη που μου τη μεταδίδεις απλόχερα… Αυτό να μου εξηγήσεις… πάντα θαυμάζω το έργο και σήμερα ακόμη περισσότερο… Εύγε στη φωτογράφο εύγε και στη σουσού!!
Annastella (Decofairy)
09/22/2015 at 1:25 pmΕχοντας τη χαρα να συνεργαστώ μαζί σου έστω και μία φορά, μπορώ να καταλάβω τις σκέψεις σου και να επιβεβαιώσω όλα τα παραπάνω…άψογη!
Christina D
09/22/2015 at 2:31 pmΣυμφωνω μαζι σου, αλλα πρεπει να πω κι αυτο…μαγικο χερι εχεις!!
maria oopsblogara
09/22/2015 at 6:07 pmΘα πω μόνο αυτό Μαριάννα, beauty is in the eye of the beholder… κι εσύ από ότι φαίνεται έχεις σωστό μάτι. Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!
mylittlecosyworld
09/22/2015 at 7:10 pmΗ γαλήνη του νου σου μεταφέρεται και στις φωτογραφίες σου και για αυτό αξίζεις πολλά μπράβο!
emama christina
09/22/2015 at 9:36 pmΤι να πρωτοπώ; Για το πόσο μαγικές είναι οι φωτογραφίες που βγάζεις; Ή για το πόσο μαγικός είναι ο τρόπος που σκέφτεσαι την ώρα που τις βγάζεις;
maria
09/23/2015 at 7:36 amΜια τόσο όμορφη και ευγενική ψυχή σαν τι δική σου,ήταν αδύνατο να μη βγαίνει και στις φωτογραφίες σου…Μακάρι να καταφέρω κάποια στιγμή να μας φωτογραφήσεις…
Theodora Nan
09/23/2015 at 8:49 amΥπέροχο ιστολόγιο, καταπληκτική ανάρτηση. Πολύ χαίρομαι που το ανακάλυψα έστω και τώρα. Μπράβο.
Marian DV
09/23/2015 at 12:25 pmΑμήν! Την καλύτερη ευχή μου έδωσες. Ευχαριστώ! Φιλιά!
Marian DV
09/23/2015 at 12:30 pmΝαι, αυτό ακριβώς. Στο μεταξύ, επειδή ο καθένας μας είναι διαφορετικός, φαντάσου πόσες πτυχές στην ομορφιά υπάρχουν (άρα, βλέπει ο καθένας) και πόσο πλούσιοι θα είμασταν αν βοηθούσε ο ένας τον άλλο να δούμε όλη την εικόνα.
Marian DV
09/23/2015 at 12:32 pmΕυχαριστούμε πολύ φωτογράφος & σουσού 🙂
Χαίρομαι τόσο αν μπορούν οι εικόνες μου να μεταδίδουν γαλήνη.
Αν και δεν ξέρω πιο είναι πιο σημαντικό….
Να μεταδίδεις γαλήνη, ή να φτιάχνεις χώρους για να βρίσκει κανείς μέσα τη γαλήνη (και μάλιστα σε ροδάκια); χιχιχι 😉
Πολλά πολλά φιλιά Έφη.
Marian DV
09/23/2015 at 12:34 pmΑχ Αναστέλλα, πολύ χαίρομαι που σου έμεινε αυτό από τη μια φορά που βρεθήκαμε…
Ήμουν σίγουρη ότι βλέπατε απλώς μια τρελή να τσαντίζεται με τον άνεμο Β) :)))))
Φιλιά, φιλιά, φιλιά!
Marian DV
09/23/2015 at 12:36 pm:*
Εμπρός λοιπόν μαγικό μου χέρι… πέτυχε επιτέλους για μια φορά το παστίτσιο! (…δεν ακούει, πφφφφ :))))) )
Marian DV
09/23/2015 at 12:39 pmΜωρέ, δεν πιστεύω ότι υπάρχει σωστό ή λάθος στο μάτι.
Πώς το εκπαιδεύουμε να βλέπει μάλλον είναι το θέμα.
Σε ευχαριστώ πολύ πάντως για το σχόλιο, συνοψίζει άψογα όσα παλεύω να εξηγήσω σε όλο το παραπάνω κατεβατό 🙂
Marian DV
09/23/2015 at 12:42 pmΠολύ γλυκειά όπως πάντα, Σωτηρία, σε ευχαριστώ πολύ πολύ!
Marian DV
09/23/2015 at 12:43 pmΕυχαριστώ πολύ Χριστίνα!
maria
09/23/2015 at 12:43 pmΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.
Marian DV
09/23/2015 at 12:44 pmΝα είσαι καλά Μαρία μου. Ευχαριστώ!
Marian DV
09/23/2015 at 12:47 pmΧαίρομαι και εγώ που σε "γνωρίζω" Θεοδώρα. Μόλις είδα ότι και εσύ έχεις ένα υπέροχο ιστολόγιο. Καλές ιντερνετικές συναντήσεις!
me (maria)
09/23/2015 at 8:22 pmΟι σκέψεις σου σαν τις φωτογραφίες σου…μοναδικές!!
Missionary Athome
09/25/2015 at 8:13 amΠόσο όμορφα είναι όλα! Οι πέρλες στο μικρό λαιμάκι, το ποδαράκι σε πρώτο φόντο, ή η νεραιδόσκονη που πετά η μικρή!
Έχεις απίστευτα καλλιτεχνική φλέβα νομίζω και οι φωτογραφίες σου βγάζουν απέραντη γαλήνη!
Απλά έχω ενθουσιαστεί!
Sophia OhMyDeer
09/28/2015 at 7:49 amTι ωραία που τα λες! Έτσι ακριβώς είναι! Και οι φωτογραφίες της μικρής πολύ γλυκές..παραμυθένιες!
xo,
ohmydarlingdeer.blogspot.gr
andriana
12/01/2015 at 1:48 pmΟ ήρεμος νους, χωρίς προσδοκίες και πεποιθήσεις, είναι που χαρίζει αυτή την καθαρή ματιά! Σε ότι και αν κάνουμε. Γιατί όπως λες, η ομορφιά είναι πάντα εκεί… Εμείς καλούμαστε απλώς να την ανακαλύψουμε. Keep shooting 🙂