59/365
Είναι κάποια μέρη, που μόλις διαβαίνεις το κατώφλι τους
σε παίρνει ένας αέρας τόσο “αλλιώτικος”
που όλα μονομιάς ξεκαθαρίζουν μέσα σου και μοιάζει σαν να έγινες ξάφνου σοφός.
Ένα μυστικό καμπανάκι χτυπάει τότε, να σου υποδείξει όλα τα σημαντικά
και όμως τόσο ξεχασμένα, να σε βάλει πάλι μπροστά στην αλήθεια των πραγμάτων.
Έχετε ποτέ βρεθεί σε τέτοια μέρη?
Θέλετε να μοιραστείτε ποιά ήταν αυτά?
σε παίρνει ένας αέρας τόσο “αλλιώτικος”
που όλα μονομιάς ξεκαθαρίζουν μέσα σου και μοιάζει σαν να έγινες ξάφνου σοφός.
Ένα μυστικό καμπανάκι χτυπάει τότε, να σου υποδείξει όλα τα σημαντικά
και όμως τόσο ξεχασμένα, να σε βάλει πάλι μπροστά στην αλήθεια των πραγμάτων.
Έχετε ποτέ βρεθεί σε τέτοια μέρη?
Θέλετε να μοιραστείτε ποιά ήταν αυτά?
Some places have this “something” that makes them magic.
It might be that you come to sudden clarity and wisdom
and you feel like a bell is ringing inside you
as a reminiscent of something all so important yet forgotten.
Have you maybe ever been to such places?
Which were they?
princess
06/09/2011 at 5:38 pmΜας έβαλες σε βαθειά σκέψη Marian μου! Πραγματικά έχω νιώσει το ίδιο συναίσθημα σε πολλά μέρη.Πρόχειρα, μου έρχεται στο μυαλό ένα μικρό παρεκκλήσι της Αγ. Κυριακής στα Αφάντου της Ρόδου. Ακόμη και όταν παρατηρώ μικρά παιδάκια, τις ώρες που αποχωρίζομαι την κορούλα μου, το ίδιο αισθάνομαι!!
euapap
06/11/2011 at 7:54 pmφοβάμαι πως όχι… ίσως παλιά, πριν τα παιδιά, είχα την πολυτέλεια να αφήνω το μέρος να με συνεπαίρνει… τώρα λυπάμαι που προσπαθώ να σκεφτώ ένα τέτοιο μέρος και δυσκολεύομαι…
να σκεφτώ θάλασσα; ταξίδια; σπίτια φίλων;
θα επανέλθω
Φιλιώ
06/20/2011 at 7:05 amΝαί υπάρχουν τέτοια μέρη και συνήθως είναι αυτά που έχουν ποτιστεί με πολύ προσευχή και αγώνα πνευματικό!
Πολύ με είχε συνεπάρει η Παναγία η Προυσιώτισσα!
Marian
06/20/2011 at 2:36 pmΗ πριγκηπέσσα έκανε μια υπέροχη ανάρτηση ως απάντηση που μπορείτε να βρείτε εδώ