72/365
Τα σπίτια μας δεν είναι πια φτωχικά… είναι παλάτια.
Τα παλάτια όμως χρειάζονται αυλικούς για να τα φροντίζουν.
Χρειάζονται βασιλόπουλα να τα διοικούν με τόλμη και σοφία.
Βασιλοπούλες ντελικάτες με λευκές επιδερμίδες και λεπτούς τρόπους.
Χρειάζονται και οικονόμους με γνώσεις.
Κηπουρούς, μαγείρους, καμαριέρες, ιπποκόμους…
…και φτωχούληδες εμείς, στις κάμαρές μας τις πολυτελείς καταμεσής,
όλους τους ρόλους μαζί, μα κανέναν επαρκώς, ως να παίζουμε διαρκώς!
Ζάλη μαζί και σκόρπισμα πολύ.
Και τίς ρύσεταί μας εκ της συμφοράς αυτής;
Μα τί άλλο; Κρίσις διαρκής!
Τα παλάτια όμως χρειάζονται αυλικούς για να τα φροντίζουν.
Χρειάζονται βασιλόπουλα να τα διοικούν με τόλμη και σοφία.
Βασιλοπούλες ντελικάτες με λευκές επιδερμίδες και λεπτούς τρόπους.
Χρειάζονται και οικονόμους με γνώσεις.
Κηπουρούς, μαγείρους, καμαριέρες, ιπποκόμους…
…και φτωχούληδες εμείς, στις κάμαρές μας τις πολυτελείς καταμεσής,
όλους τους ρόλους μαζί, μα κανέναν επαρκώς, ως να παίζουμε διαρκώς!
Ζάλη μαζί και σκόρπισμα πολύ.
Και τίς ρύσεταί μας εκ της συμφοράς αυτής;
Μα τί άλλο; Κρίσις διαρκής!
(Διαβάζω στα παιδιά μου παραμύθια για βασιλιάδες και φτωχούς.
Ρωτούν τί είναι το ένα και τί το άλλο.
Ακόμη δεν ξέρουν την διαφορά… για εκείνα όλοι οι άνθρωποι είναι ίδιοι.
“Εμείς είμαστε βασιλιάδες, ή φτωχοί, μαμά;”
Ρωτώ τί νομιζουν εκείνα και χωρίς πολλή σκέψη απαντούν, βασιλιάδες).
asterakislings
10/14/2011 at 5:19 pmΠόσο μου άρεσε…
My home
10/15/2011 at 10:33 amΣου δίνουν την καλύτερη απάντηση στον κόσμο , γιατί βλέπουν τους εαυτούς τους μέσα από τα μάτια σου. Και για σένα είναι σίγουρα βασιλιάδες !!
Κοίτα λίγο και στο blog μου , σε περιμένει ένα βραβείο !!
Marian
10/15/2011 at 1:51 pmEυχαριστώ πολύ για το βραβείο Λίζα.
Με συγκινείς…
Φιλιώ
10/17/2011 at 12:08 pmΆχ, προσοχή χρειάζονται τα πλούτη αυτού του κόσμου.
Είναι παγίδες!
Εκπληκτικές οι τελευταίες δύο αναρτήσεις σου, και οι φωτογραφίες αλλά και τα σχόλια!
Μακάρι να χτίζαμε αλλού παλάτια…
euapap
10/26/2011 at 8:54 amΒασιλιάδες είμαστε!
και τυχεροί πολύ!
με συγκίνησες!!
ΧΑΡΑ
11/07/2011 at 5:24 pmΧαίρομαι που ανακάλυψα το Ιστολόγιό σου.
Λιτό, δροσερό, συγκινητικό.
Επειδή δεν έχεις "Αναγνώστες",το παίρνω εγω και φεύγω,για να σε παρακολουθώ…θα τα λέμε αν δε σε πειράζει.
Marian
11/07/2011 at 6:39 pmΚαλησπέρα Χαρά!
Ευχαρίστιες πολλές για τον καλό σου λόγο. Αναγνώστες έχω βάλει και απορώ που δεν… σου εμφανίζονται. Για να τα λέμε σίγουρα λοιπόν, μόλις ενεργοποίησα την ενημέρωση μέσω mail.
Kαλές "συναντήσεις"!