Περί υφασμάτινης πάνας ο λόγος σήμερα. Σε περίπτωση που δεν έχετε δει ποτέ από κοντά,δείχνει κάπως έτσι: Έχοντας φτάσει αισίως στο 3ο παιδί, ήταν η μόνη τρέλα που δεν είχαμε κάνει.Από νωρίς  ...

Τα παιδιά είχαν ξαναδεί σκιάχτρο μόνο στα παραμύθια.Η τελευταία μας βόλτα στην εξοχή τα έμαθε ότι τα σκιάχτρα, τη σήμερον ημέρα, ντύνονται σαν ράπερς (ναι! χρειάζεται και το γυαλί, μην αμφιβάλετε  ...

Ο θαυμαστός κόσμος του Αττικού Πάρκου,που μόλις διαβείς το κατώφλι του, όσων ετών και να είσαι,χάνεις κάθε αίσθηση ότι βρίσκεσαι ακόμη στο λεκανοπέδιο.. Πώς είναι όταν η άγρια (?) φύση σε κοιτά  ...

Θυμόσαστε αυτή την ιστορία;Τα νεότερα είναι ότι η φούσκα είναι πλέον γεμάτη τρύπες και τα σημαιάκια που ήταν χάρτινα, άρχισαν να παρουσιάζουν κάτι περίεργες απώλειες υλικού σαν να τα είχε φάει  ...

Kάποια κοριτσάκια δεν ενδιαφέρονται για τίποτε άλλο παρά μόνο για κούκλες και μωρά. Από όταν είναι ακόμη τοσοδούλια, το ενδιαφέρον τους εστιάζεται αποκλειστικά σε κουταλάκια, μπιμπερό,ρουχαλάκια,  ...

Το κρύο μας έκανε να χωθούμε και πάλι στις φωλιές μας……στις γωνίτσες που τυλιγόμαστε με κουβερτάκια και διαβάζουμε ιστορίες,στις πολυθρόνες που μας αγκαλιάζουν μαζί με την ζεστή κούπα  ...

Τα σπίτια μας δεν είναι πια φτωχικά… είναι παλάτια.Τα παλάτια όμως χρειάζονται αυλικούς για να τα φροντίζουν.Χρειάζονται βασιλόπουλα να τα διοικούν με τόλμη και σοφία.Βασιλοπούλες  ...

Ἡ πατρίς μου;Ὁ τελευταῖος σταθμός, παραμεθόριος στὸν δρόμο τῶν ὀνείρων τῶν ἀνέμων, τῶν ὁραμάτων. Ὅραμα ἀκαριαῖο…. ἀντισκηνὴ πληγῆ ἡ πατρίς μου, πρόσφυξ ἱερομάντις… Μία γλῶσσα  ...

Καλή σχολική χρονιά!Ήταν ένα πολύυυ μεγάλο κενό στις αναρτήσεις, άκρως απαραίτητο, παρότιμου έλειψε τόσο το χορευτικό πάρε-δώσε της ηλεκτρονικής επικοινωνίας.Περάσαμε ίσως το πιο όμορφο καλοκαίρι  ...